SUPERGROMADA W PERSEUSZU,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Strona 1 z 4
Supergromada w Perseuszu- Rybach (Perseus-Pisces)
Supergromada w Perseuszu- Rybach (Perseus-Pisces) jest najlepiej widoczną supergromadą na niebie. JednakŜe, jak w
przypadku wszystkich supergromad, jest zbyt słaba Ŝeby zobaczyć ją nieuzbrojonym okiem, a poniŜsza mapa z
jasnymi galaktykami tego rejonu nieba (Głównego Katalogu Galaktyk- Principal Galaxies Catalogue) najlepiej
pokazuje jak jest wyraźna. Supergromada w Perseuszu- Rybach (Perseus-Pisces) długą, gęstą ścianą galaktyk o
długości prawie 300 milionów lat świetlnych. Na lewym końcu supergromady leŜy masywna "gromada w Perseuszu
(Perseus)" -A426, jedna z najbardziej masywnych gromad galaktyk w odległości 500 milionów lat świetlnych.
PoniŜej znajduje się lista większych gromad w supergromadzie w Perseuszu- Rybach (Perseus-Pisces) z katalogu
Abell. A426 jest najwaŜniejszą z tych gromad i otrzymała "klasę obfitości" 2, co oznacza Ŝe jest to bardzo bogata
gromada galaktyk. A262 jest takŜe całkiem bogatą gromadą, chociaŜ otrzymała "klasę obfitości" 0.
1 2 3 4 5 6 7
Numer WspółrzĘdne Przes. OdległoŚĆ Obf. Uwagi
Abell Równikowe z M l.Ś.
RA Dec
A262 01 52.8 +36 09 .0151 210 0
A347 02 25.8 +41 52 .0172 240 0
A426 03 18.6 +41 31 .0167 230 2 gromada w Perseuszu (Perseus)
PoniŜej znajdują się inne większe grupy galaktyk w supergromadzie w Perseuszu-Rybach. Niektóre z tych grup są
całkiem duŜe, a dotyczy to zwłaszcza grupy NGC 383 i NGC 507. Pewna ilość grup galaktyk wokół "gromady w
Pegazie" naleŜy do znacznie mniejszej supergromady, która jest lekko oderwana od supergromady w Perseuszu-
Rybach (Perseus-Pisces).
1 2 3 4 5 6 7
Numer WspółrzĘdne Przes. OdległoŚĆ Obf. Uwagi
Abell Równikowe z M l.Ś.
RA Dec
NGC7515 23 14.5 +13 19 .0149 205
Strona 2 z 4
Pegasus 23 20.0 +08 30 .0128 180
NGC7711 23 35.2 +15 37 .0131 180
NGC7831 00 08.2 +32 42 .0160 220
NGC 315 00 51.7 +30 43 .0160 220
NGC 383 01 10.2 +32 15 .0165 230
NGC 507 01 23.7 +33 15 .0161 225
NGC 691/697 01 50.6 +21 54 .0093 130
NGC 765/IC187 02 00.1 +24 53 .0164 225
NGC 777 02 00.7 +32 05 .0171 235
NGC 841 02 12.1 +37 33 .0152 210
NGC 877 02 17.8 +14 20 .0123 170
NGC 973 02 36.2 +32 48 .0157 220
Kolumna 1: Nazwa/numer grupy lub gromady.
Kolumna 2: Rektascencja dla epoki 2000.
Kolumna 3: Deklinacja dla epoki 2000.
Kolumna 4: PrzesuniĘcie ku czerwieni gromady.
Kolumna 5: OdległŚĆ w milionach lat Świetlnych przyjmujĄc stałĄ Hubble'a H=70km/s/Mpc.
Kolumna 6: Klasa "obfitoŚci" gromady (tylko dla gromad Abell).
Kolumna 7: Dodatkowe nazwy i uwagi.
OdnoŚniki:
Abell G, Corwin H, Olowin R, (1989), A catalogue of Rich Clusters of Galaxies,
Astrophys J Supp, 70, 1.
Struble M, Rood H, (1999), A compilation of redshifts and velocity dispersions for
ACO clusters, Astrophys J, 125, 35.
Garcia A, (1993), General study of group membership. II. Determination of nearby groups.
Astron Astrophys Supp, 100, 47.
Giuricin G, Marinoni C, Ceriani L, Pisani A, (2000), Nearby optical galaxies: selection
of the sample and identification of groups. Astrophys J, 543, 178.
Geller M, Huchra J, (1983), Groups of Galaxies. III. The CfA Survey.
Astrophys J Supp, 52, 61.
Pustka w Byku
Oprócz tego, Ŝe supergromada w Perseuszu- Rybach (Perseus-Pisces)
jest najlepiej widoczną supergromadą na niebie, to jeszcze leŜy obok
najlepiej widocznej pustki. Pustka w Byku jest duŜą kulistą pustką
otoczoną ze wszystkich stron ścianami galaktyk. Pustka ma średnicę
około 100 milionów lat świetlnych. Większość galaktyk naniesionych
na obszar zajmowany przez pustkę to galaktyki tła, które leŜą z tyłu
pustki.
PoniŜej: W pustce znajduje się niewielka ilość galaktyk. Jest to
fotografia UGC2627 (RA=03h17m, Dec=31°34') i jej mniejszej
towarzyszki- galaktyki UGC2629. Obie galaktyki leŜą 185 milionów
lat świetlnych stąd w północnej połowie pustki.
A426 - gromada w Perseuszu (Perseus)
Gromada w Perseuszu (Perseus) jest drugą najbliŜszą naprawdę bogatą gromadą zawierającą tysiące galaktyk.
Strona 3 z 4
NajbliŜsza - A3627 - jest prawie schowana przez płaszczyznę naszej Galaktyki i nie jest łatwa do obserwacji. PoniŜsze
zdjęcie pokazuje centralny obszar gromady w Perseuszu (Perseus). Dwie najjaśniejsze galaktyki w środku gromady to
NGC1272 (na prawo) i NGC1275 (na lewo). Gromada w Perseuszu (Perseus) jest połoŜona takŜe całkiem blisko
płaszczyzny Drogi Mlecznej i dlatego na zdjęciu znajduje się wiele bardzo słabych punktów światła, którymi są
gwiazdy naszej własnej Galaktyki.
Na prawo znajduje się mapa gromady w
Perseuszu (Perseus). Pokazuje ona
pozycje 122 najjaśniejszych galaktyk w
centralnym obszarze gromady o srednicy
jednego stopnia. ChociaŜ dominują tu
głównie duŜe galaktyki eliptyczne i
soczewkowate, to gromada w Perseuszu
(Perseus) zawiera takŜe wiele galaktyk
spiralnych, przeciwnie do
gromady w
Warkoczu(Coma)
.
Strona 4 z 4
Badania naukowe nad supergromadĄ w Perseuszu- Rybach (Perseus-
Pisces)
Supergromada w Perseuszu- Rybach (Perseus-Pisces) była jedną z pierwszych odkrytych supergromad. Odegrała ona
bardzo waŜną rolę w poznawaniu wielkoskalowej struktury Wszechświata. Na konferencji
w obserwatorium Tartu
w
Estonii w 1977 roku Mihkel Jıeveer i
Jaan Einasto
zapytali
'Czy Wszechświat posiada strukturę komórkową?'
Zasugerowali oni, Ŝe Wszechświat składa się z duŜych supergromad galaktyk otaczających duŜe pustki. ChociaŜ
pojawił się na tą sugestię znaczny sceptycyzm, to jednak później udowodniono ich rację. Ich praca zawiera tą
mapę
supergromady w Perseuszu- Rybach (Perseus-Pisces)
, ukazującą ten sam rejon nieba, co mapa na górze strony.
Stworzyli takŜe
dłuŜsze opracowanie
wraz z
Erikiem Tago
w listopadzie 1978 roku.
Badania nad supergromadą w Perseuszu- Rybach (Perseus-Pisces) zostały zrewolucjonizowane przez wysiłki
Riccardo Giovanelli
i
Marthy Haynes
. Po
wstępnym przebadaniu
supergromady w 1983 roku (opublikowanym z
Guido Chincarini
), rozpoczęli systematyczne badania nad supergromadą w Perseuszu- Rybach, których wyniki
zostały opublikowane w serii 6 artykułów (
1
,
2
,
3
,
4
,
5
,
6
), z lat 1985 - 1993. Głównie dzięki ich wysiłkom
supergromada w Perseuszu- Rybach jest obecnie jedną z najlepiej zrozumianych struktur supergromad.
Gromada w Perseuszu (A426) była poddawan badaniom przez wiele dekad. J. Brunzendorf i H. Meusinger, na
przykład, stworzyli
główny katalog
galaktyk gromady w Perseuszu (Perseus) w 1999 roku. (Richard Powell uŜył ich
katalogu do wykonania powyŜszej mapy gromady w Perseuszu).
Gromada w Perseuszu (Perseus) została obszernie zbadana na długości fal X i radiowych. DuŜa galaktyka NGC 1275
jest silnym radioźródłem, jak o tym wspomnieli P. Leslie i B. Elsmore w
tym opracowaniu
opublikowanym w 1961
roku. NGC 1275 jest takŜe potęŜnym źródłem promieniowania X. Typowa mapa konturowa gromady w Perseuszu w
promieniowaniu X (opublikowana przez Branduardi-Raymont, Fabricant, Feigelson, Gorenstein, Grindlay, Soltan
oraz Zamorani w
tym artykule
z 1981 roku) moŜe być zobaczona
tutaj
.
Pozostałe gromady supergromady w Perseuszu- Rybach są takŜe od czasu do czasu badane. Przykładowo S. Sakai, R.
Giovanelli i G. Wegner opublikowali
to badanie
nad grupami A262, NGC383 oraz NGC507 w 1994 roku.
Powrót do strony Sąsiednie Supergromady
kamery cyfrowe
samsung
[ Pobierz całość w formacie PDF ]