Samolubny gen - Richard Dawkins, książki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
RICHARD DAWKINS
SAMOLUBNY GEN
Przełożył Marek Skoneczny
Tytuł oryginału angielskiego: THE SELFISH GENE
Second Edition 1989
S t r o n a
|
3
P
RZEDMOWA DO PIERWSZEGO WYDANIA W
1976
ROKU
TkiążknależałobycytadniemaltakjakpowiedantatycnonaukowąMa
onabowiempremawiaddowyobraniJejtematemnieąjednaknaukoweanta-
zje, lecz sama nauka. Powiedenieże„prawdajetbardiejniewykłaniżanta-
ja”jetmożebanałemalecałkowiciei nimgadamJetemyotomay-
nami przetrwania [survival machines] - zaprogramowanymi zawczasu robotami,
którychadaniemjetochranianieamolubnychcątecekwanychgenami
Prawdatawciążnapawa mnie zdumieniem i chybanigdyniepretaniechodna-
namijetodlatMamjedynienadiejżeprynajmniejcdtegodumieniado-
łamprekaadinnym
Mojąkiążkchciałbymadedykowadtremcytelnikomktórzy jak to sobie
wyobrażałemaglądalimipodcapianiapreramiPierwytolaik- niespe-
cjalitaDlaniegoprawiecałkowicieaniechałemtoowaniaterminologiinauko-
wej, a jelimuiałemużydokreleopecjalitycnychtojedeiniowałemZata-
nawiaminawetcyrównież czasopimachowychniepowinnoiuunąd
naegożargonuZakładałemżelaikniemawiedyachowejalenieakładałem
żejetgłupitoującbytnieuproceniapopularyowadnaukpotraiłbykaż-
dyJajednakdołożyłemwielkichtaraobyjykiemniematematycznym przeka-
adpewneubtelnei komplikowanemyliniegubiącprytymichitotyNie
wiemjakdalecemiitoudałoNiewiemteżjakdaleceudałomiiapokoid
innąmojąambicjucynidtkiążktakatrakcyjnąi intereującąjaknatoału-
gujejejtematZaweuważałemżebiologiamożebydrównieekcytującajak
wypełnionaagadkamipowieddetektywitycnaponieważbiologiatopowied
tegowłanierodajuChciałbymwierydżeudałomiiacepidchododrobin
fascynacjinajakąaługujetadiedina
MójdrugiwyimaginowanycytelniktopecjalitaByłurowymkrytykiem
ciżkowdychającymnadniektórymi moich analogii czy metafor. Jego ulubione
powiedonkato„wyjątkiem”„ale drugiejtrony”i „eee”łuchałem go pilnie
i nawetcałkowiciepreredagowałemdlaniegojedenrodiałalew koocujednak
zdecydowałemiopiadwytkopowojemupecjalita pewnociąnieb-
dzie w pełniadowolonyepoobuujciatematuMamjednaknadiejżena-
wet on znajdietuconowegomożenowepojrenie na znane mu idee, a może
impuldowoichwłanychpoukiwaolejeliokażeiżemieryłembytwy-
okocymogprynajmniejmiednadiejżekiążkataupryjemnimupodróż
pociągiem?
S t r o n a
|
4
Trzeci z moich wyimaginowanychcytelnikówtotudentktóry laika prze-
obrażaiw ekpertaGdybyprypadkiemniedecydowałijecew jakiej
diediniechciałbytakimekpertemotadmamnadiejżeechceatanowid
inadtąktórąjaiajmujcylioologiąPoajejpotencjalną„użytecnocią”
cyteżpoprotumiłociądowierątjetważniejypowóddlaktóregowarto
tgałąwiedytudiowadJetnimaktżemy- wierta- jetemynajbardiej
skomplikowanymi i najdoskonalej zaprojektowanymimechanimamijakiemożna
potkadw dotpnymnamwechwiecieJelipotawiipraww tenpoób
trudnowrcpojądcemuw ogóleprowadiibadaniaw jakichinnychjece
diedinach!Mamnadiejżemojakiążkabdiemiałapewnąwartod poznaw-
cątakżedlatudentaktóryjużpowiciłioologiiCtobowiemjeton
muonypregryadipreteameartykułynaukowei achowekiążkipo
którei jaigałempodcawoichroważaoJelitrudnomubdietrawidmate-
riałyródłowemożemojeniematematycneujcietematubdiemupomocne
jakowtpi literaturauupełniająca
Wpróbiewróceniaidotrechróżnychkategoriicytelnikówtkwiąocywi-
teniebepieceotwaI mogtylkoapewnidżebyłemichw pełniwiadomale
unałemżekoryciwynikające podjtejpróbyw pełnijerównoważą
Jetemetologiemtoteżkiążkatatraktujeo achowaniachwierątMoje
prywiąaniedotradycjietologicnejw którejatmoereirowijałemjet
wic cym naturalnym Zaważyło na tym właca dwanacie lat pracy
w OxordiepodkierunkiemNikoTinbergenaCłowiektenwywarłnamniewielki
wpływchodapewneniedawałobie tegoprawyTermin„maynapretrwa-
nia”chodnieongowymyliłmógłbydjegoautortwaleetologiożywiłotat-
nionapływwieżychideipochodącycheródełpowechnieuważanychanie
mającewiąku tądiedinąI głównienatychwłanieideachopartajetta
kiążkaNawikaichtwórcówpojawiająiw odpowiednich miejscach tekstu.
Najważnieji nich to: G. C. Williams, J. Maynard Smith, W. D. Hamilton i R. L.
Trivers.
Wieleoóbproponowałotytułydlamojejkiążkiktóre wdicnociąwyko-
rytałemjakotytułyrodiałówJohnKrebaproponowałtytuł„Niemiertelne
heliy”Demond Morris - „Maynagenowa”TimClutton-Brock i nieależnieJe-
anDawkinworującinaneologimachtephenaPotteraaproponowali„Ge-
nemanhip”(wpolkimtłumaceniurodiałowi6nadanotytuł„Genowemi-
trotwo”)
Wyimaginowanicytelnicymogąbydobiektamipobożnychżyceoi pragnieo
w praktyceąjednakmniejprydatniniżprawdiwicytelnicyi krytycy. Mam
kłonnoddorobieniaciągłychpreróbeki trudnanoenianakażdejtronienie-
S t r o n a
|
5
zliczonych poprawek oraz poprawekdopoprawekpadałna Marian Dawkins. Jej
znakomita znajomodliteraturynaukoweji orientacja w zagadnieniach teoretycz-
nychorajejnieutanneachtyi moralnewparciebyłydlamnienieocenione
CałymaynopikiążkiprecytałrównieżJohnKrebLepiejodemnieoriento-
wany w tej dziedzinie, nieprzerwanie i z hojnociąudielałmiradi sugestii. Glenys
Thomson i WalterBodmeruprejmieacdecydowaniekrytykowalimojeujcie
kwestii genetycnychObawiamiżewerjapoprawionamożeniew pełniich
adowolid alemamnadiejżeunająjąachodtrochlepąJestem im nie-
mierniewdicnyapowiconymicai cierpliwodJohnDawkintropiłwym
bytrymokiemmylącąraeologii udieliłnakomitychrecowychraddotycą-
cychjejulepeniaNiemógłbymobiewymarydlepego„inteligentnegolaika”
niżMaxwelltampJegoprawnodw wychwytywaniuniedokonałocitylityc-
nych pierwszej wersji maszynopisu w dużymtopniuprycyniłaidojegoota-
tecnegoktałtuJohnMaynardmithDesmond Morris, Tom Maschler, Nick
Blurton Jones, Sarah Kettlewell, Nick Humphrey, Tim Clutton-Brock, Louise John-
son, Christopher Graham, Geoff Parker i Robert Trivers poddali konstruktywnej
krytycepocególnerodiałylubw innypoóbudielilimikompetentnej rady.
Pat Searle i tephanieVerhoevennietylkonakomiciepiałynamaynieale
prawiaływrażenieżerobiąto przyjemnociącorównieżbyłodlamnieachtą
NakoocuchciałbympodikowadMichaelowiRodgersowi z Oxford University
Press, którynietylkoredagowałmojediełoalenakażdymetapiejegopowta-
waniadawał iebiedalekowicejniżwymagałytegoobowiąki
RICHARD DAWKINS
1976
[ Pobierz całość w formacie PDF ]