SZTUKA BAROKU

SZTUKA BAROKU, PLASTYKA, plastykaVI

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
SZTUKA BAROKU
Sztuka baroku

barok

negatywne opinie o kulturze i sztuce baroku

Jacob Burckhard
w dziele „Der Cicerone” nazwał epokę „zwyrodniałą formą renesansu”

twórcy oświecenia widzieli w nim:

przerost formy nad treścią

zepsucie smaku estetycznego

hołdowanie przesądom, zabobonom

brak intelektualnych propozycji

płaskość oraz powierzchowność kreacji rzeczywistości w dziełach sztuki

dążenie za wszelką cenę do szokowania widza, czytelnika

skupianie się na błahości, szczegółach – zamiast istotnych problemach egzystencjalnych

„dziwactwo” i „zły smak”

dopiero w II połowie XX wieku zdecydowanie zrehabilitowano tę odkrywczą, odważną i zaskakującą w swej for-
mie, a przede wszystkim w wartościach filozoficznych epokę

artyści epoki baroku dążyli do:

odkrycia nowych pól znaczeniowych i sensów sztuki

kreowania wolności twórczego działania

wywołania zdumienia u twórcy oraz odbiorcy

zaprezentowania wyrafinowanych pomysłów

zerwania z obojętnością wobec dokonań artysty

sztuka barokowa narodziła się we Włoszech – w Rzymie

barok wprowadził:

nowe koncepcje urbanistyczne

gigantyzm oraz masywność

zestawienia kontrastowe

operowanie światłocieniami

dynamizm (ekspresyjność)

malowniczość

teatralność pozy i gestu

sugestywność prezentowanej tematyki

bogate, pełne przepychu wnętrza

w sztuce świeckiej dominację:

tematyki alegorycznej, historycznej i portretowej

iluzjonizmu perspektywicznego

sarmatyzmu w Polsce

opery i teatru jako syntezy sztuk

sztuka

architektura

Europa

kościół II Gesu w Rzymie (projekt Vignoli)

kolumnada wokół Bazyliki św. Piotra w Watykanie

kościół św. Piotra i Pawła w Wilnie (najwspanialszy zabytek w stylu barokowym na świecie)

Polska

kościół św. Piotra i Pawła w Krakowie

kościół św. Anny w Krakowie

Pałac w Wilanowie

siedziba magnacka Krzyżtopór (własność Krzysztofa Ossolińskiego)

muzyka

Claudio Monteverdi

Johann Sebastian Bach

Georg Friedrich Händel
1
Burckhardt Jacob
– (1818–1897) szwajcarski historyk kultury i sztuki, eseista, tworzący w języku niemieckim; profesor uni-
wersytetu w Zurychu i Bazylei.
1 z 2
 SZTUKA BAROKU

plastyka

świat

Caravaggio

„Złożenie do grobu”

„Chory Bachus”

„Ukrzyżowanie św. Piotra”

„Śmierć Matki Boskiej”

Diego Velasquez

„Damy dworskie”

„Prządki”

„Kuźnie Wulkanu”

Rembrandt van Rijn

„Lekcja anatomii doktora Tulpa”

„Uczta Baltazara”

El Greco

„Widok Toledo”

„Laokoon”

Georges de La Tur

„Magdalena”

„Grający w kości”

„Święty Tomasz z włócznią”

Vermeer van Delft

„Młoda kobieta z dzbankiem”

„Mleczarka”

„Widok z Delft”

Peter Paul Rubens

„Portret Markizy”

„Trzy Gracje”

Polska

portret trumienny

rzeźba

Giovanni Lorenzo Bernini

„Ekstaza św. Teresy” w kościele Maria delia Wittoria w Rzymie

Kolumna Zygmunta III Wazy w Warszawie (pierwsza polska świecka rzeźba)
Utrwal terminy
iluzjonizm
– dążenie do oddania w sposób jak najbardziej wierny, doskonały złudzenia rzeczywistości, np. malowanie
ścian w taki sposób, aby poszerzały przestrzeń lub zwiększały wysokość
portret trumienny
– zabytek typowy dla Polski, a wyjątkowy w sztuce europejskiej; wieloboczna forma kształtowana
obrysem krótszego boku trumny (jej tył), do której przytwierdzano portret wykonany za życia zmarłej osoby, najczęst-
szym materiałem była blacha cynkowa; po uroczystościach pogrzebowych portrety umieszczano we wnętrzu kościoła
sarmatyzm
– forma kultury szlacheckiej, a także ideologia szlachty polskiej XVII i 1 poł. XVIII w.; charakteryzowały
ją: poczucie posiadania głębokich korzeni rodowych, historii, odrębności kulturowej, społecznej i politycznej, ogrom-
na religijność, kult Matki Boskiej, niechęć do zmian oraz rozszerzania się obcych wpływów, pycha, sobiepaństwo,
jednocześnie posiadanie rozwiniętego poczucia dumy narodowej oraz patriotyzm, niechęć wobec wszelkich nowinek
stiuk
– bardzo szlachetny gips tynkowy używany do wyrobu rzeźb, płaskorzeźb, sztukaterii
W literaturze i sztukach pięknych

Jerzy Harasymowicz, „Barokowe czasy” (wiersz)

Piotr Mitzner, „Jan Vermeer van Delft” („Poezja” nr 56, 1977)

Wisława Szymborska, „Kobiety Rubensa” (wiersz)

Stanisław Grochowiak, „Lekcja anatomii doktora Tulpa” (wiersz)

Gustaw Herling-Grudziński, „Sześć medalionów i srebrna szkatułka” (eseje)
2 z 2
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • jutuu.keep.pl