SUPERGROMADA W KORONIE PÓŁNOCY,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Strona 1 z 4
Supergromada w Koronie Północy (Corona Borealis)
ChociaŜ znajduje się miliard lat świetlnych stąd, Supergromada w Koronie Północy (Corona Borealis) jest znana,
poniewaŜ buduje ją całkiem spora koncentracja gromad galaktyk. Mapa pokazuje kaŜdą glaktyke jaśniejszą niŜ 17
mag (z bazy danych
LEDA
) w tym rejonie nieba. PołoŜenia najwaŜniejszych gromad galaktyk w Supergromadzie w
Koronie Północnej są oznaczone w środku. Po lewej stronie mapy leŜy część
Supergromady w Herkulesie (Hercules)
w około połowie odległości.
PoniŜej znajduje się lista gromad Supergromady w Koronie Północnej. A2065 jest najsławniejszą z tych gromad,
chociaŜ znajduje się tam wiele innych równie bogatych gromad. Dwie z tych gromad; A2122 i A2124, są w
rzeczywistości jedną gromadą. A2124 stanowi centrum gromady, a A2122 jest jej wschodnim rozszerzeniem.
1 2 3 4 5 6 7
Abell WspółrzĘdne Przes. OdległoŚĆ Obf. Uwagi
Numer Równikowe ku czerw. mln l.Ś.
z
RA Dec
A2005 14 58.7 +27 49 .0762 1025 2
A2019 15 03.0 +27 11 .0795 1065 0
A2022 15 04.3 +28 25 .0566 770 1 gromada pierwszego planu
A2056 15 19.2 +28 16 .0834 1115 1
A2061 15 21.3 +30 39 .0772 1035 1
A2065 15 22.7 +27 43 .0714 960 2 Gromada w Koronie Północnej
A2067 15 23.2 +30 54 .0736 990 1
A2079 15 28.1 +28 53 .0649 875 1
A2089 15 32.7 +28 01 .0720 970 1
A2092 15 33.3 +31 09 .0657 890 1
A2122 15 44.5 +36 08 .0649 875 1
A2124 15 45.0 +36 04 .0649 875 1
Column 1: Nazwa/numer gromady.
Column 2: Rektascencja dla epoki 2000.
Strona 2 z 4
Column 3: Deklinacja dla epoki 2000.
Column 4: PrzesuniĘcie ku czerwieni gromady.
Column 5: OdległoŚĆ w milionach lat Świetlnych, przyjmujĄc stała Hubble'a H=70km/s/Mpc.
Column 6: Klasa "obfitoŚci" gromady.
Column 7: Dodatkowe nazwy i uwagi.
OdnoŚniki:
Abell G, Corwin H, Olowin R, (1989), A catalogue of Rich Clusters of Galaxies,
Astrophys J Supp, 70, 1.
Struble M, Rood H, (1999), A compilation of redshifts and velocity dispersions for
ACO clusters, Astrophys J, 125, 35.
A2065 - Gromada w Koronie Północnej
PoniŜej znajduje się obraz centrum gromady A2065. Gromada ta jest często zwana Gromadą w Koronie Północnej.
Jest to najbogatsza gromada w Supergromadzie w Koronie Północnej. Gromada zyskała sławę dzięki temu, Ŝe Milton
Humason i Edwin Hubble w latach 1930' uŜyli ją jako jedną z kilku gromad do zademonstrowania, Ŝe Wszechświat
się roszerza .
Obok znajduje się mapa gromady
A2065. Pokazuje ona 119
Strona 3 z 4
najjaśniejszych galaktyk w gromadzie.
Mnóstwo galaktyk w tej gromadzie nie
zostało dokładnie sklasyfikowanych i z
tego powodu klasyfikacja przedstawiona
na mapie moŜe być błędna. Jest jednak
oczywiste, Ŝe gromada zawiera szeroką
gamę róŜnych typów galaktyk.
Naukowe badania nad SupergromadĄ w Koronie Północnej
MoŜliwość istnienia supergromady w Koronie Północnej została po raz pierwszy zasugerowana w latach 1950'.
George Abell examined his own
catalogue of Rich Clusters of Galaxies
(published in 1958) and in
a paper
published
in 1961, he included the Corona Borealis supercluster as supercluster number 13 in
a list of 17 possible
superclusters
.
Pierwsze właściwe badania supergromady w Koronie Północy zostały
opublikowane
przez M. Postmana, M. Gellera
i J. Huchra w 1988 roku. Zbadali oni ruch
siedmiu gromad
w supergromadzie i oszacowali masę supergromady.
W bliŜszych nam czasach, w 1997 i 1998 roku, T. Small, C. Ma, W. Sargent i D Hamilton, opublikowali trzy
artykuły o tej supergromadzie (
1
,
2
,
3
). ZauwaŜyli oni obecność kolejnej supergromady znajdującej się za
supergromadą w Koronie Północy (powiązaną z A2034, A2049, A2062, A2069 i A2083), połoŜoną w odległośi 1.5
miliarda lat świetlnych (przesunięcie ku czerwieni= 0.113). UwaŜają oni takŜe, Ŝe gromady połoŜone w centrum
supergromady w Koronie Północy kierują się ku sobie i ostatecznie uformują jedną duŜą gromadę.
F. Kopylova i A Kopylov zgadzają się z nimi. W 1998 roku
opublikowali
dowody na to, Ŝe jądro supergromady
(składające się z A2061, A2065, A2067, A2089 i A2092) jest "
w stadium gwałtownego kolapsu grawitacyjnego
" (w
skali miliardów lat).
Gromada w Koronie Północy (A2065) została odkryta przez Edwina Hubble'a w latach 30-stych XX wieku. W 1936
roku Milton Humason zmierzył przesunięcie ku czerwieni jednej z galaktyk (PGC 54876) w gromadzie jako
część
programu
mającego zademonstrować, Ŝe
prędkość jest proporcjonalna do oddalenia
dla duŜej liczby odległych
galaktyk. Był to powaŜny dowód na to, Ŝe Wszechświat się rozszerza.
PoniŜej- obraz gromady A2061. Jest to kolejna bogata gromada galaktyk w Supergromadzie w Koronie Północnej.
Centralna eliptyczna galaktyka to PGC 54787.
Strona 4 z 4
Powrót do strony Sąsiednie Supergromady
kamery cyfrowe
samsung
[ Pobierz całość w formacie PDF ]